Credit card (کارت اعتباری)

کارتی پلاستیکی و از نوع کارت‌های مغناطیسی و به طور معمول به ابـعاد 98/53 × 6/85 مـیلی‌متر است. مـطابق دایره‌المعارف بریتانیکا (Britanica) استفاده از کارت‌های اعتباری اولین بار در دهه 20 در امریکا مطرح شد، زمانی‌که مراکزی مانند شرکت‌های نفتی و هتل‌های زنجیره‌ای نسبت به صدور چنین کارت‌هایی برای مشتریانشان اقدام کردند، اما استفاده از این کارت‌ها به طور قابل ملاحظه‌ای پس از جنگ جهانی دوم گسترش یافت. اولین کارت اعتباری بین‌المللی که در موارد مـختلفی قابـل اسـتفاده بود توسط شرکت Diners' Club در سال 1950 معرفی شد.

امـروزه کارت‌هـای اعتـباری رایـج‌ترین ابـزار پـرداخت‌ online هسـتند، ضـمن اینکه این کارت‌ها می‌توانند در دستگاه‌های خودپـرداز (ATM) بـرای برداشـت پـول تا مـیزان اعـتبار کارت مورد استفاده قرار گیـرند. هـر ماه بـرای دارنده کارت، صورتحسابی ارسال می‌شـود که خریدهای انجام شده توسط کارت و نیز کل بدهی صاحب کارت در آن مشخص است. پس از دریافت صورتحساب، دارنده کارت مـوظف اسـت تا موعد مقـرری، حـداقل مـبلغی را پـرداخت کنـد یا اینـکه ممکن است مجبور باشد صورتحساب را به طور کامل پرداخت کند. Visa و MasterCard هم اکنون به عنوان رایج‌ترین و گـسترده‌ترین شبکه کارت اعتباری دنیا مطرح هستند

کارتی پلاستیکی و از نوع کارت‌های مغناطیسی و به طور معمول به ابـعاد 98/53 × 6/85 مـیلی‌متر است. مـطابق دایره‌المعارف بریتانیکا (Britanica) استفاده از کارت‌های اعتباری اولین بار در دهه 20 در امریکا مطرح شد، زمانی‌که مراکزی مانند شرکت‌های نفتی و هتل‌های زنجیره‌ای نسبت به صدور چنین کارت‌هایی برای مشتریانشان اقدام کردند، اما استفاده از این کارت‌ها به طور قابل ملاحظه‌ای پس از جنگ جهانی دوم گسترش یافت. اولین کارت اعتباری بین‌المللی که در موارد مـختلفی قابـل اسـتفاده بود توسط شرکت Diners' Club در سال 1950 معرفی شد.

امـروزه کارت‌هـای اعتـباری رایـج‌ترین ابـزار پـرداخت‌ online هسـتند، ضـمن اینکه این کارت‌ها می‌توانند در دستگاه‌های خودپـرداز (ATM) بـرای برداشـت پـول تا مـیزان اعـتبار کارت مورد استفاده قرار گیـرند. هـر ماه بـرای دارنده کارت، صورتحسابی ارسال می‌شـود که خریدهای انجام شده توسط کارت و نیز کل بدهی صاحب کارت در آن مشخص است. پس از دریافت صورتحساب، دارنده کارت مـوظف اسـت تا موعد مقـرری، حـداقل مـبلغی را پـرداخت کنـد یا اینـکه ممکن است مجبور باشد صورتحساب را به طور کامل پرداخت کند. Visa و MasterCard هم اکنون به عنوان رایج‌ترین و گـسترده‌ترین شبکه کارت اعتباری دنیا مطرح هستند.

این دو شرکت معظم روی هم بیش از 15 میلیون تراکنش را به طور روزانه دریافت و انجام می‌دهند. American Express و Discover نیز از دیگر کارت‌های اعتباری معروف هستند که به ویژه در امریکا و کانادا طیف استفاده وسیعی دارند.

Debit Card (کارت بدهی)

این نوع کارت، امکانی برای پرداخت وجه به جای ارائه پول نقد در بسیاری از خریدهای رایج است. بنابراین در مقایسه با کارت‌های اعتباری که شیوه‌ای برای پرداخت در آینده (Pay Later) هستند، Debit Card ابزار پرداخت در لحظه خرید است و در بسیاری از سوپر مارکت‌ها،‌ فروشگاه‌ها و رستوران‌ها مورد پذیرش است.

از این رو Debit Card شیوه مناسبی برای کنترل و مدیریت هزینه‌هاست زیرا فقط می‌توانید به اندازه‌ای که پول در حساب دارید، خرج کنید و برخـلاف کارت‌های اعتبـاری، نـمی‌توانید پرداخت‌ها را به آخر ماه و یا ماه‌های بعد موکول کنید.

البته در بسیاری از کشورها، Debit Card یک کارت چندمنظوره است و به طور مثال، به عنوان کارت ATM برای دریافت پول از دستگاه‌های خودپرداز نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در هر حال، انواع Debit Card مانند کارت‌های اعتباری از ابزارهای رایج پرداخت‌های اینترنتی هستند که استفاده از آنها در سراسر دنیا از جمله ایران رو به گسترش است.

Gift Card (کارت هدیه)

این گونه کارت‌ها مانند کارت‌های اعتباری و کارت‌های بدهی، نمونه‌ای از کارت‌های مغناطیسی هستند.

کارت هدیه به صورت بی‌نام و با مبالغ معین از سوی بانک صادر می‌شود و ایده مناسبی جهت هدیه به اقوام و دوستان است.

در حـقیقت به جای اینکه مـجبور باشید جـهت خرید هدیه برای کسی که به جـشن تـولدش دعوت شده‌اید، چـند ساعتی را در خیابان‌ها وقت صرف کنیـد و تـازه پـس از خـرید، نگران این موضوع باشید که آیا وی از آنچه که خریده‌اید خوشحال خواهد شد یا نه، می‌توانید با مراجعه به بانک و خرید یک کارت هدیه و اهدای آن به وی، از این بابت آسوده خاطر بوده و مطمئن باشید که وی نیز از این هدیه بسیار خرسند خواهد بود، چرا که توسط این کارت وی می‌تواند در بسیاری از فروشگاه‌ها و مراکز خرید آنچه را که مایل است، خریداری کند.

در حقیقت مثل این است که شما پول نقد به وی هدیه داده‌اید. در ایران نیز مدتی است که برخی از بانک‌های خصوصی نسبت به ارائه و عرضه کارت‌های هدیه با مبالغ مشخص اقدام کرده‌اند.

ATM Card (کارت خود پرداز یا عابر بانک)

ATM Card که به آن Cash Card نیز گفته می‌شود از جانب یک بانک یا موسسه مالی صادر می‌شود و فقط در دستگاه‌های خودپرداز قابل استفاده است.

استفاده اصلی این کارت‌ها برای برداشت و یا به حساب گذاشتن پول، مشاهده وضعیت حساب و تراکنش‌های مالی انجام شده (معمولاً 10 تراکنش آخر) شبکه بانکی است.

بـرخلاف کارت‌هـای Debit، کارت‌های خـودپرداز فـقط بـرای تراکنش‌های حضـوری قابل استفاده هستـند، نه خـریدهای از طریق تلفن، فاکس و یا اینترنت که نیاز به احراز هویت از طریق Personal Identification Number) PIN) دارند و این بدان معناست که کارت‌های خـودپرداز توسط فـروشـندگان کالا و اجناس مختلف، قابل پذیرش و پشتیبانی نیستند.

Smart Card (کارت هوشمند)

کارت‌های هوشمند نسل جدید و پیشرفته‌تری از کارت‌ها هستند که در مقایسه با کارت‌های مغناطیسی، طیف استفاده وسیع‌تری دارند. کارت‌های هوشمند از دو دیدگاه قابل بـررسی و طبقه‌بندی هستند، یک دیدگاه بـر اساس ساخـتار کارت هـوشمند است و دیدگاه دیگر بر اساس نوع ارتباط کارت با دستگاه کارت‌خوان.

در دیدگاه اول کارت‌ها به دو گروه تقسیم می‌شوند:

الف- کارت‌هایی که دارای ریزپردازنده همراه با حافظه‌ای شبیه به RAM هستند که به این‌گونه کارت‌ها Microprocessor Chip Cards و یا Integrated Circuit Cards گفته می‌شود و در قیاس با کارت‌های مغناطیسی، دارای حافظه بیشتر و امنیت بالاتری هستند.

از آنجا که این کارت‌ها دارای ریزپردازنده هستنـد، قادرند با بهره‌گیری از نرم‌افزارهای مختلف، داده‌های مختلفی را پردازش کنند؛ بنابراین صرفاً برای تعاملات مالی استفاده نمی‌شوند. کارت هوشمند سوخت نمونه‌ای از به کارگیری این‌گونه کارت‌های هوشمند است.

ب- کـارت‌های حـافـظه یـا در اصـطلاح Memory Cards که قادرند تا چـند کیلوبایت داده را در تـراشه حافـظه خود نگهداری کنند و چون فاقد ریزپردازنده هستند، توانایی پـردازش داده‌ها را ندارند؛ از این رو صرفاً برای یک منظور و کاربرد خاص آن هم در شرایطی که سیستم مذکور فاقد پیچیدگی و حالات مختلف باشد، استفاده می‌شوند.

کارت‌های اعتباری تلفن که با قیمت 16هزار ریال از جانب شرکت مخابرات فروخته می‌شوند و دارای 20هزار ریال اعـتبار هستند، نمونه‌ای از این‌گونه کارت‌ها به شمار می‌روند.

نگاه دیگر

در دیدگاه دوم، کارت‌های هوشمند از نظر تماس یا عـدم تماس با دستگاه کارت خوان به دو دسته تقسیم می‌شوند:

نـوع اول که به آنـها Contact Smart Cards گفتـه می‌شـود، دارای یـک مدار یـکپارچه (IC) یـا تـراشـه (Chip) بـا تـوانایی پردازش داده‌ها هستند و ممکن اسـت دارای حافظه و یا فاقد آن باشند و برای مـشاهده یا دریافـت داده‌هایشان بایـد آنها را در دستگاه یا ماشین مربوطه قرار داد تا تماس فیزیکی بین کارت و دسـتگاه یا ماشین کارت خوان مربوطه برقرار باشد. این کارت‌ها ابـزاری مناسـب برای پرداخـت‌های الکتـرونیکی در تـعاملات online هسـتند، کارت‌های شـناسایی (ID Card) و کارت‌های سلامت (Health Card) نمونه‌هایی از این کارت‌های هـوشمند تماسی هستند.

نوع دوم از این کارت‌ها که به آنها Contactless Smart Cards گفته می‌شود، دارای فناوری جدیدتری هستند که آنها را از تماس فیزیکی بین کارت و دستگاه بی‌نیاز می‌کند.

در حقیقت به جای صفحه تماس، دارای آنتنی هستند که قادر است در فاصله‌ای مناسب با دستگاه مربوطه ارتباط برقرار کند.

اما این آنتن برخلاف آنتن رادیو و یا آنتن گوشی تلفن همراه، به صورت بخشی زائد و بلند نیست بلکه به صورت یک لایه در داخل خود کارت،‌ قرار گرفته است.

گذرنامـه‌های الکترونیـکی (Electronic Passport) کارت‌های مـربوط به پرداخت هزینه در برخی پارکینگ‌های عـمومی، برخی از کارت‌های شناسایی و یا کارت‌های ورود و خروج پرسنل، از نوع کارت‌های هوشمند بدون تماس هستند.

منبع:http://it-spnu.blogfa.com/post-31.aspx