به این ترتیب اچدی- دیویدی از نظر حجم هم از رقیبش بلو- ری که 50 کیگا بایت ظرفیت دارد، جلو افتاده.
توشیبا و سونی از یک سال قبل دو فناوری جدید و رقیب را به ترتیب با نامهای اچدی- دیویدی و بلو- ری (Blu-Ray) معرفی کردهاند که در نهایت یکی از این دو فناوری جایگزین دیویدیهای فعلی خواهد شد. برای همین این دو شرکت، هرکدام سعی میکنند که از رقیب جلو بیفتند.
مزیت اچدی- دیویدی این است که ارزانتر و حجم ذخیره آن بیشتر است و درایوهای آن ارزانتر است. در مقابل، در حال حاضر تنها مزیت بلو- ری این است که کمپانیهای بزرگ فیلمسازی و بازیسازان بزرگ برنامههایشان را قرار است روی بلو- ری بریزند و همچنین سونی کنسول پلیاستیشن 3 را دارد که تنها با بلو- ری کار میکند.
البته شاید برگ برنده این بازی، مایکروسافت باشد.
مایکروسافت برای خارج کردن پلیاستیشن در رقابت با کنسول بازیاش Xbox، میخواهد آن را با اچدی- دیویدی توشیبا وارد بازار کند.
درحالی که مایکروسافت بزرگترین نرمافزارساز دنیا است و اگر بخواهد نرمافزارهایش را فقط روی اچدی-دیویدی بریزد، حداقل برای کاربران PC انتخابی جز اچدی-دیویدی باقی نمیماند.
مایکروسافت تا حالا که در اینباره سکوت کرده و شاید منتظر است تا Xbox 360 با درایو اچدی-دیویدی وارد بازار شود تا بعد در اینباره تصمیم بگیرد.
هر دوی این فرمتهای جدید پیشنهادی برای نسل بعدی دیویدیها بر خلاف دیویدیهای فعلی از لیزر آبی رنگ به جای لیزر قرمز رنگ برای نوشتن و خواندن اطلاعات روی دیسکها استفاده میکنند.
در فرمت بلو-ری، هر دیسک گنجایشی برابر با ۵۰گیگا بایت خواهد داشت که این میزان حدود ۶برابر دیویدیهای رایج فعلی است. توشیبا هم اچدی-دیویدی51گیگابایتی را وارد بازار کرده است. درحالی که اچدی- دیویدیها قبلا ۳۰گیگا بایت حجم ذخیره داده، داشتند.
در دیسکهای اچدی-دیویدی۳۰گیگابایتی قبلی، اطلاعات در دو لایه مختلف از سطح دیسک نوشته میشدند اما با فناوریهای جدید، یک لایه سوم به آنها اضافه شده و گنجایش آنها را به ۵۱گیگابایت رسانده است.
منبع:همشهری آنلاین
بسیاری از مردم روزانه تعدادی از آنها را مورد استفاده قرار میدهند و بنابراین میبایست شناخت کاملی از آنها داشته باشند.
در واقع همان جریانی که تا چندی پیش برای سیدیها شکل گرفت، اکنون در حال وقوع برای دیویدیها است. دیویدی به دلیل ظرفیت بالاتر و کیفیت بهتر و امکان ضبط اطلاعات و امکانات بیشتر در مورد فایلهای صوتی و تصویری، بیشتر مورد توجه کاربران قرار گرفته است. کاهش روزانه قیمت آن نیز به حدی سریع بوده که در حال برابری با سیدیها بوده و پیش بینی میشود به زودی سیدی را از صحنه رقابت خارج کند. اما این پایان ماجرا نیست چرا که در ابتدا، سازندگان دیویدی با تولید دو فرمت مختلف برای فیلم و صدا، باعث شدند کاربران با سردرگمی روبرو شده و برای خرید دیویدی و دستگاه پخش آن با مشکلات عدیده روبرو شوند.
دو فرمت Blue- ray و HD DVD
این دو فرمت که عبارتند از بلو - ری و HD DVD هر دو قابلیت ضبظ و پخش فیلم و صدا را با کیفیت بالا دارند(البته به شرطی که از تجهیزات پخش با کیفیت بالا (High Definition) مانند تلویزیونهای دیجیتال و بلندگوهای دالبی دیجیتال استفاده کنید) و همچنین نسبت به دیویدیهای استاندارد (که هر روزه از آنها استفاده میکنیم و دارای ظرفیت 4.7 گیگابایت هستند)، ظرفیت بیشتری دارند و با آنها میتوان فایلهای بیشتر، امکانات و انتخابهای افزونتر و بازیهای کامپیوتری حجیمتر را استفاده کرد.
این دو فرمت هرکدام دستگاه پخش مخصوص خود را دارا هستند و توانایی کار با فرمت مخالف را ندارند ولی هر دو توانایی پخش دیویدی استاندارد را دارند. به همین منظور شرکتهای سازنده دستگاههای پخش یا همان DVD Player ها نیز در ابتدا با سردرگمی خاصی روبرو شدند و برخی از آنها مانند سامسونگ و الجی نیز مجبور شدند دستگاههای پخش دو منظوره برای هر دو بسازند که این دستگاهها قیمت بیشتری نسبت به دستگاههای معمولی را دارند (حدود 1000 دلار).
یکی از مهمترین تفاوتهای آنها در سایز آنها است. بلو-ری دارای 50 گیگابایت و HD DVD دارای 30 گیگابایت ظرفیت است. همچنین HD DVD ها قابلیت تصویر در تصویر را نیز ساپورت کرده و امکان اتصال بیسیم به اینرتنت و دانلود قسمتهای آزمایشی فیلمها و بازیها را نیز دارا هستند.
در بلو-ری این امکانات به صورت انتخابی بوده و برای اضافه شدن آنها، کاربر میبایست هزینه اضافه بپردازد. در واقع بزرگترین اختلاف دو نوع دیویدی، محتویات داخل آنها است که باعث میشود امکانات بیشتر و متنوعتری در اختیار کاربران قرار گیرد.
استودیوهای فیلمسازی نیز در این راستا به رقابت پرداختهاند. سونی و والتدیسنی محصولات خود را صرفا بر روی بلو-ری ارائه میکنند در حالیکه شرکت یونیورسال پیکچرز در واکنشی مشابه، محصولات خود را تنها بر روی HD DVD روانه بازار میکند.
برخی از استودیوها مانند وارنر بروس و پرماننت نیز محصولات خود را بر روی هر دو نوع دیویدی ارائه کردهاند تا عملا از میدان رقابت جان سالم بدر ببرند و مشتریان خود را نیز از دست ندهند.
به نظر میرسد دستیابی به یک فرمت مشترک و قابل استفاده برای عموم، بهتر از جنگ کنونی باشد که ماحصل آن سردرگمی و هزینههای اضافه برای کابران است. ظاهرا شرکتهای فوق فراموش کردهاند که تعداد زیادی از استفادهکنندگان دیویدی، مردم عادی هستند و متخصص کامپیوتر نبوده و فراگیری جزئیات فرمتها و مهمتر از آن، تصمیمگیری برای خرید یکی از این دو فرمت، برای آنها امری بسیار سخت و خستهکننده خواهد بود. چه بسا در بسیاری از موارد کاربران با اکتفا به سخنان دوستان و نزدیکان اقدام به خرید کرده و یا با توجه به مشکلات موجود از خرید خود صرفنظر میکنند.
باید منتظر ماند و دید چه زمان این دو شرکت (سونی و توشیبا) از رقابت بر سر دیویدیها دست کشیده و فرمت استانداردی را روانه بازار میکنند؟
منبع:همشهری آنلاین – محمد رسولی
از زمان معرفی اولین تراشه های گرافیکی سه بعدی رابطه بین بازده بالاتر و مصرف انرژی بیشتر در کارت های گرافیک مطرح بوده است. اهمیت این موضوع تا بدانجاست که امروزه با معرفی هر نسل و مدل از کارت های گرافیک با مصرف بیش از 200 وات، همزمان با آن بحث تهیه منبع تغذیه ای که توان پشتیبان از این کارت ها را داشته باشد نیز مطرح می گردد. اما شرکت nVIDIA اخیرا قابلیت جدید را به تکنولوژی معروف خود یعنی SLI اضافه کرده است که با معرفی آن سعی دارد تا حد ممکن جمله "قدرت بیشتر و مصرف کمتر" را تعبیر کند.
با این حال قابلیت جدید با نام "SLI دوگانه" یا "Hybrid SLI" که به قابلیت های تکنولوژی SLI اضافه شده است، چیزی جز یک تفکر ساده اما کارامد در عین حال، نیست. این قابلیت جدید دو حالت مختلف در استفاده از قدرت تراشه گرافیکی یک کامپیوتر شخصی را در نظر میگیرد. حالت اول با نام "حالت صرفه جویی انرژی" یا "Power Saving Mode"، که در این حالت درهنگامی که نیاز به انجام پردازش گرافیکی سنگینی نباشد، استفاده از توان پردازشی تراشه گرافیکی در کارت گرافیک متوقف شده و از تراشه گرافیکی موجود در تراشه برد مادر یا IGP استفاده خواهد شد. اما در حالت دوم که "حالت حداکثر بازده" یا "Max Performance Mode" نام گرفته است، علاوه بر استفاده از حداکثر توان کارت گرافیک، از قدرت پردازشی IGP نیز برای دستیابی به بازده بیشتر استفاده خواهد شد.
طبق توضیحات nVIDIA، این قابلیت برای استفاده در کامپیوتر های همراه و بخصوص سیستم های خانگی رده متوسط که کاربران آن مایل به تهیه دو کارت گرافیکی مجزا جهت اجرای حالت سنتی SLI یعنی Multi GPU نیستند در نظر گرفته شده است.
Jeff Fisher مدیر بخش بازاریابی تراشه های گرافیکی nVIDIA در مورد این قابلیت جدید اینگونه توضیح داد:"منظور از SLI دوگانه سیستمی است که مجهز به یک مادربرد با تراشه IGP و یک کارت گرافیک مجزا باشد. در هنگام تغییر وضعیت بین حالات مختلف Hybrid SLI کاربر نیازی به تعویض مکان کابل نمایشگر خود نخواهد داشت! این پروسه به صورت خودکار انجام خواهد شد. درحقیقت ما کاری کرده ایم که در هنگام استفاده نشدن از تراشه موجود بر روی کارت گرافیک، پردازش انجام شده از طریق تراشه IGP مادربر، از طریق کارت گرافیک به نمایشگر ارسال شود به گونه ای که کاربر متوجه تغییر وضعیت نشود".
به گفته مسئولان nVIDIA این قابلیت در تراشه های جدید سری nForce 7 این شرکت و در اواخر سال جاری میلادی قابل دسترس خواهد بود. nVIDIA تاکنون جزییات بیشتری را از این تکنولوژی فاش نساخته است.
منبع: sakhtafzar.com