طرز کار ماهواره

ماهواره وسیله سکو مانندی است که در مدار زمین میچرخد و ابزاری را با خود حمل میکند که از آنها برای مخابره اطلاعات و انجام مشاهدات استفاده میکند. برای اینکه ابزار به خوبی کار میکنند، ماهواره باید چیزهای مورد نیاز آنها را به طور کامل فراهم کند. موتور اصلی ماهواره ابتدا آن را در مدار صحیح قرار داده، سپس آن را به جایگاه پیش بینی شده اش هدایت میکند. ماهواره باید ابزار مخابره اطلاعات را در جهت های صحیحی نشانه گیری کند، نیروی خود را خود تامین کند، برای تماس مستمر با مرکز هدایت زمین ، آنتن رادیویی اش را بطرف زمین نشانه گیری کند، اجزاء تشکیل دهنده خود را در دمای مناسب قرار دهد و بالاخره سبک باشد اما در مقابل لرزش و شتاب پرتاب، نیروی مقاومت کافی را داشته باشد. ماهواره هایی که نیازمند نیروی بیشتری هستند از باله های خورشیدی که سطح آنها را سلولهای خورشیدی پوشانده اند استفاده میکنند. برای گرفتن انرژی خورشیدی باله ها را به طرف خورشید نشانه گیری میکنند. سلولهای خورشیدی با تبدیل نور آفتاب به الکتریسیته ، نیروی مورد نیاز ماهواره ها را تامین میکنند. بعضی از ماهواره ها از اجسام استوانه ای شکل چرخانی برخوردارند که سطح آنها را با سلولهای خورشیدی پوشانده اند. یک لایه نازک عایق کاری شده، دمای داخلی ماهواره را در حالت معتدلی نگه میدارد. این درحالی است که طرف رو به خورشید ماهواره خیلی گرم و طرف دیگر ماهواره که درسایه قرار دارد خیلی سرد میشوند. لایه براق عایق کاری شده نور آفتاب را منعکس میکند. علاوه بر موتور اصلی ، ماهواره از یک گروه موشک پیش برنده کوچک نیز برخوردار است که قادرند جهت ماهواره را عوض کنند. هنگامیکه ماهواره در یک مدار مرتفع، مخصوصا مدار زمین مرکز قرار دارد، نمیتوان آن را تعمیر کرد. انتظار میرود یک ماهواره تا  سال کار کند، بنابر این تمام قسمتهای آن را قبل از پرتاب آزمایش میکنند.برای بعضی از قسمتها ابزار یدکی درست میکنند.تا در صورت از کار افتادن یک قسمت در مدار،یدکی آن قسمت، جای آنرا پر کند.

اینتل ست 6
این گروه از ماهواره های مخابراتی جزء بزرگترین ماهواره های تجاری فعال محسوب میشوند. آنها در مدار زمین مرکز حرکت میکنند، و نیروی آنها توسط سلولهای خورشیدی تامین میشود.

مطلب مرتبط: مدارهای ماهواره ای

بازگشت به نجوم و فیزیک

How a satellite works

A satellite is a platform orbiting the 

Earth and carrying instruments either for communication or for observation. It must supply everything the instruments need to do their work. The satellite's main engine puts it in the correct orbit and then moves it into position in that orbit – a position it must maintain. The satellite must also keep its instruments pointing in the right direction and its radio antenna pointing at the Earth in order to keep in touch with ground control. It must 

provide its own power and keep its instruments at the correct operating temperature. It needs to be light, but also strong enough to withstand the vibration and acceleration of launch. 

Satellites that need a lot of power have huge wing-like solar panels that are covered with solar cells and are kept facing the Sun. Solar cells provide power by converting sunlight into electricity. Some satellites have spinning cylindrical bodies covered with solar cells. A thin insulating blanket keeps the satellite's internal temperature steady, in spite of the fact that the side of the satellite facing the Sun gets extremely hot and the side in shadow is freezing cold. The insulation is shiny to reflect the Sun's rays. In addition to its main engine, the satellite has groups of small thruster rockets that can turn it around. Once a satellite is in orbit, especially in a high, geostationary orbit, it cannot be repaired. It is expected to work reliably for up to 10 years. All its parts are, therefore, thoroughly tested before launch, and some critical parts are duplicated in case one fails in orbit

اینفرارد امروز، ریموت کنترل‌های دیروز

"Infrared" یا اشعه‌ی فروسرخ، یک تابش الکترومغناطیسی با طول موج بیشتر از امواج مرئی و کوتاهتر از امواج رادیویی است. با توجه به اینکه رنگ سرخ طولانی‌ترین طول موج را دارد، تابش فروسرخ یا مادون‌قرمز دارای طول موجی بین تقریباً 750 نانومتر و 1 میلی‌متر است و از سه نوع فرآیند مغناطیسی برای ارسال داده‌های خود استفاده می‌کند.

با توجه به سهم امواج مادون قرمز از طیف رنگها، استفاده‌های کاربردی زیادی را می‌توان برای این امواج نام برد از جمله یافتن مقصد و رهگیری هدف در موارد نظامی، تنظیم دما از راه دور، استفاده در بی‌سیمها برای ارتباطات short-area، طیف بینی و پیش‌بینی وضعیت هوا.

تلسکوپ‌های فضایی ساخته‌شده با استفاده از فناوری مادون قرمز نیز در شاخه‌یی از نجوم به نام "نجوم فروسرخ" استفاده می‌شوند. این نوع تلسکوپها وارد قسمتها و مناطق گردوخاکی و غبارآلود فضا مانند ابرهای مولکولی می‌شوند و اشیا و اجرام با دمای پایین مانند سیاراتی که در فواصل دور به دور ستارگانی دیگر می‌گردند را شناسایی می‌نمایند و همچنین به یافتن اجرام و سیاراتی می‌پردازند که بر اثر انفجارهای فضایی، مدتها پیش از بین رفتند و تنها بقایایی اندک از خود بر جای گذاشتند.

در فناوری‌های هسته‌یی و اتمی نیز انرژیهای فروسرخ، ارتعاشات مولکولی را با ایجاد تغییر در قطبیت آنها از بین می‌برند و برای مطالعه‌ی حالتهای انرژی مولکولی، وضعیتی ثابت و پایدار ایجاد می‌کنند.

طیف‌بینی فروسرخ نیز سنجش میزان جذب و انتقال فوتونها در محدوده‌ی انرژی فروسرخ است که بر اساس شدت و فرکانس آنها انجام می‌شود.

تصویربرداری با Infrared

در تصویربرداری به کمک امواج فروسرخ، فیلترها سعی می‌کنند تا نزدیکترین طیف به این امواج را ضبط و ثبت کنند. دوربینهای دیجیتال نیز اغلب از بلاک‌کننده‌های Infrared استفاده می‌کنند. دوربین‌های دیجیتال ارزانتر و همینطور گوشی‌های تلفن همراه مجهز به دوربین که فیلترهای لازم برای کشف و ضبط طیفهای نزدیک به مادون قرمز را ندارند نیز این امواج را به صورت رنگ سفید درخشانی می‌بینند (برای امتحان، کنترل از راه دور تلویزیون خود را ضمن فشار دادن یک دگمه‌ی آن، به سمت گوشی تلفن همراهتان در حالت عکاسی بگیرید)

این نکته را به ویژه زمانی می‌توانیم بیان کنیم که از اشیایی نزدیک به محل‌های پر از اشعه‌ی مادون قرمز عکس می‌گیریم مانند فضای اطراف یک لامپ معمولی، در این حالت، دخالت اشعه‌ی مادون قرمز به وجود آمده، می‌تواند به پاک شدن صفحه‌ی کل تصویر بینجامد.

روش دیگری نیز وجود دارد که تصویربرداری با اشعه‌ی تراهرتز نامیده می‌شود که گرفتن تصاویر با استفاده از اینفرارد در فواصل دور یا امواجی است که یکای آنها به تراهرتز اندازه‌گیری می‌شود. البته نبودن منابع روشنایی، از لحاظ فنی تصویربرداری با امواج تراهرتز را از سایر انواع تصویربرداری‌ها دچار دشواری و پیچیدگی می‌کند.

البته نسخه‌های جدیدی که از نرم‌افزارها و دستگاههای تصویربرداری تراهرتز تهیه شده است، با توجه به تولید و عرضه‌ی طیف‌بینهای زمان‌بندی‌شده در کنار بسته‌های اصلی، بسیار جالبتر و قابل استفاده‌تر گشته‌اند.

Infrared و ارتباطات

انتقال داده‌ها از طریق امواج فروسرخ نیز در ابعاد مکانی کوچک و بین دستگاههای کامپیوتری دیجیتال و تلفنهای همراه یا PDAها (دستیارهای دیجیتال شخصی) مورد استفاده قرار می‌گیرد. اینگونه دستگاهها خود را با استانداردها و قوانینی که توسط IrDA (انجمن داده‌های اینفرارد) تطبیق می‌دهند و کار می‌کنند.

کنترلهای از راه‌دور و دستگاههای مطابق با استانداردهای IrDA از دیودهای ساطع‌کننده‌ی نور یا LED برای ساطع کردن امواج فروسرخ که توسط یک لنز پلاستیکی داخل نورافکنی کوچک و نازک کارگذاشته شدند استفاده می‌جویند. این نورافکنها، نوسان‌بندی شدند و وقتی روشن و خاموش می‌شوند، به تناسب، داده‌ها را رمزگذاری می‌نمایند.

دستگاه دریافت‌کننده‌ی امواج فروسرخ، از یک فتودیود با جنس سیلیکون استفاده می‌کند تا موج اینفرارد را به جریان الکتریکی تبدیل سازد. دستگاه دریافت‌کننده‌ی امواج، تنها به سیگنالهای پالس‌دهنده‌یی که مدام توسط Transmitter ساخته می‌شوند، پاسخ می‌دهد و امواج فروسرخی که به آرامی از نورهای محدود و کوچکی تغییر حالت می‌دهند را از صافی مخصوص خود می‌گذراند.

فناوری اینفرارد در ارتباطات برای استفاده در محل‌های کوچکی که تراکم افراد و جمعیت در آنها بالاست و بلوتوث یا سایر فناوری‌ها قادر به انتقال داده به شکلی مناسب نیستند بسیار مفید به نظر می‌رسد.

امواج فروسرخ یا Infrared از دیوارها عبور نمی‌کنند و در نتیجه در کار سایر دستگاههای اتاقهای مجاور دخالت نمی‌نمایند. اینفرارد رایج‌ترین فناوری استفاده‌شده در کنترلهای از راه دور دستگاههای مختلف است.

ارتباطات FSO، شاخه‌یی از فناوریهای تله‌کام هستند که از انتشار و تکثیر نور در فضاهای خالی برای انتقال داده و اطلاعات بین دو نقطه استفاده می‌کنند. این فناوری زمانی استفاده می‌شود که برقراری ارتباط فیزیکی بین دو نقطه‌ی مبدا و مقصد دریافت‌کننده‌ی اطلاعات مشکل و غیرممکن باشد. برای مثال در شهرهایی که راه‌اندازی سیستمهای کابل‌کشی فیبر نوری هزینه‌ی زیادی دربر خواهد داشت.

این فناوری همچنین در انتقال داده و اطلاعات بین فضاپیماها و ماهواره‌ها به کار گرفته می‌شود هرچند که در خارج از جو، سیگنالهای ارسالی دچار اندکی انحراف می‌شوند. علیرغم اینکه برقراری ارتباط اطلاعاتی در فواصل کوتاه و با حجم پایین اطلاعات توسط LEDها نیز مقدور است، این پیوندهای نوری، معمولاً از امواج اینفرارد لیزری استفاده می‌کنند.

در نتیجه، فناوری FSO با استفاده از امواج فروسرخ، یک روش بسیار ارزان برای برقراری اتصالات اطلاعاتی در فضاهای شهری با کارکرد بیش از 4 گیگابیت بر ثانیه استفاده می‌شوند و حتی قیمت آنها با قیمت خریداری فیبر نوری به تنهایی برابر است!

در پایان هم جا دارد اضافه کنیم امواج اینفرارد، نور لازم برای ارتباطات فیبر نوری را فراهم می‌کنند. این امواج، طول موجی با حداقل میزان انتشار 1.33 نانومتر و حداکثر میزان پراکنش نور 1.55 نانومتر دارند و در سیمهای سیلیسیومی بسیار استفاده می‌شوند.

منبع: ویکی پدیا

ترجمه: سید ایمان ضیابری

تلویزیون‌های قرن بیست‌ویک می‌آیند

فرض کنید توی اتاق نشسته‌اید و تلویزیون نگاه می‌کنید. باز هم شبکه سه دارد برای nامین بار فیلم دوئل اسپیلبرگ را نمایش می‌دهد.

اما شما این دفعه احساس عجیبی دارید. اتومبیل سواری از دور نزدیک می‌شود تا تمام قاب تصویر را بگیرد. ناگهان دلتان می‌ریزد، فکر می‌کنید که این ماشین یک راست دارد وارد اتاقتان می‌شود. تانکر نفتی از سمت چپ اتاق شما وارد می‌شود و ناگهان به سواری می‌کوبد.

نترسید! پنجره شما نشکسته، فقط صدای دالبی دیجیتال بود. تلویزیون‌های HD شما را به سر صحنه فیلم دوئل برده‌اند.

انقلابی در تکنولوژی در پیش است. هیجانش هم حتی با احساس کسانی که 100 سال پیش جلوی پردة سینما شاهد نزدیک شدن قطار بودند و از ترس از سالن فرار می‌کردند، قابل مقایسه نیست.

در چند سال اخیر با توجه به روند روبه رشد ارائه تکنولوژی‌های نوین، دستگاه‌های دیجیتالی با سرعت چشمگیری وارد زندگی مردم شده‌اند. یکی از جدیدترین این تکنولوژی‌ها تلویزیون‌های وضوح بالا (HDTV) هستند. این تلویزیون ها عملاً از اواخر دهه 1990 به بازار عرضه شدند.

اما همزمان با افزایش فروش آنها در اروپا و آمریکا از سال 2003، در کشورمان نیز تمایل به خرید HDTV بالا رفته است. البته هنوز قیمت انواع تلویزیون‌های HD، اعم از لامپ تصویر، ال‌سی‌دی و پلاسما بالاست، اما به نظر می‌رسد در درازمدت، HDTV با پایین‌آمدن قیمتش در بازار تهران، آینده روشنی داشته باشد.

اما نکته مهم این است که با کاهش یافتن قیمت‌ها و ورود این تلویزیون‌ها به بازار، احتمالاً صدا و سیما باید تجهیزات سخت‌افزاری خود را هر چه زودتر به روز کند تا بتواند ضمن ارائه کیفیت برتر تصویر و صدا، مردم را راضی کند.

پس از ارائه HD-DVD و BR-DVD که کیفیتی به مراتب بیشتر از DVDهای امروزی دارند، این تلویزیون‌ها خواهند توانست مردم را راضی کنند. در حال حاضر اکثر شبکه‌های کابلی مثل NTL و Telewest قصد دارند برنامه‌های خود را به‌صورت HD پخش کنند. بی‌بی‌سی هم در حال تهیه چند برنامه با فناوری HD است فرستادن آن‌ها روی آنتن نشان خواهد داد چرا این پدیده به جذاب‌ترین پدیده سال تبدیل شده ‌است.

صدا وسیمایی‌ها هم باید آماده شوند و سخت‌افزار لازم را تهیه کنند تا سه چهار سال دیگر، شاهد پخش اولین کانال HD ایران باشیم. ما هم به این بهانه به سراغ فناوری HDTV رفته‌ایم. به‌نظر می‌رسد تأثیر HDTV در جامعه به‌مراتب عمیق‌تر و رویایی‌تر از تأثیری خواهد بود که تلویزیون‌های رنگی در دهه 1960 بر جهان ارتباطات گذاشتند.

***

فناوری تلویزیون‌های آنالوگ سال‌ها بود که با وجود پیش‌رفت‌های عظیم دنیای دیجیتال، تقریباً دست‌نخورده مانده بود. تلویزیون‌های آنالوگ با استاندارد SDTV در قالب فورمتی به نام «480I» تصاویر را پخش‌ می‌کنند.

ضمن این که برخی از کشورها برای ارسال تصاویر از سیستم انتقال PAL و برخی دیگر از کشورها مانند ایران از سیستم انتقال NISC استفاده کرده و می‌کنند. تفاوت استفاده از این سیستم‌های ارسال تصاویر به دلیل تفاوت‌ در اولین تکنولوژی راه‌اندازی انتقال تصاویر در این کشورهاست.

تلویزیون‌ها آنالوگ که در دهه 1970 به تولید انبوه رسیدند، 480 نقطه کوچک داشت که ترکیب آنها با یکدیگر باعث ایجاد تصویر در تلویزیون می‌شد. هر تلویزیون چه آنالوگ و چه دیجیتال تعدادی خطوط فرد و زوج دارند که به طور مرتب این خطوط در حال خاموش و روشن شدن هستند و سرعت انجام این کار به قدری سریع است که چشمان انسان، تصاویر را به صورت پیوسته مشاهده می‌کند.

میزان شفافیت تلویزیون‌هایHD و کیفیت تصویر آن تقریباً 6 برابر تلویزیون‌های آنالوگ است، زیرا سلول‌های تصویری بسیار بیشتری دارد و می‌تواند تصاویر را با بالاترین درجه شفافیت (1080P) نشان دهد.

بازار دیجیتال

موفقیت نهایی تلویزیون HD در گرو این است که بازار چگونه از این تلویزیون‌ها استقبال ‌کند. دوربین‌های فیلمبرداری HD، فایل‌های اینترنتی HD و نیز مفاهیم قابل انتقال HDTV مثل ویدیوی نرم‌افزاری ویندوز HD و دستگاه پخش HD-DVD، همگی از جمله عوامل تأثیرگذار در میزان پذیرش HDTV هستند. عامل دوم نیز رقابت میان طرح‌های تلویزیونی است.

تحول بزرگ HD در برنامه‌سازی طی سال‌های آینده می‌تواند خبری خوشایند در این زمینه باشد. کانال‌های تلویزیونی مهم دنیا با استفاده از این تکنولوژی نوین، برنامه‌های جدیدی در دست ساخت دارند. هم اکنون نیز برخی از این برنامه‌ها در حال ساخت‌اند و برخی دیگر به اتمام رسیده‌اند.

اکثر مردم برنامه‌های تلویزیون را از شبکه PAL که صفحه‌ای به گستره 4:3 دارد مشاهده می‌کنند. استانداردهایی که PAL از آن در پخش تصاویر استفاده می‌کند موجب ایجاد تصاویری می‌شوند که از 625 خط افقی وضوح تصویر مورد استفادة تصویربرداری پیچیده 50 هرتزی تشکیل شده‌اند.

مهم‌ترین راه تشخیص تلویزیون‌های HD از آنالوگ این است که این تلویزیون‌ها باید حداقل 720 خط عمودی و حداقل 1080 پیکسل افقی داشته‌باشند که این استاندارد به صورت عبارتx720p)1080) روی جعبه این تلویزیون‌ها نوشته شده‌است.

پیشرفته‌ترین تلویزیون HD مشخصه 1920x1080دارد. در ضمن تلویزیون‌ها دارای عرض زیاد و ارتفاع کمی هستند یعنی مستطیل شکل هستند. گستره تصویر در تلویزیون‌های HD 16:9 است.

نبرد ال‌سی‌دی و پلاسما

جایگزینی تلویزیون‌های دیجیتال با آنالوگ را می‌شود با جایگزینی نمایشگرهای ال‌سی‌دی بجای نمایشگرهای لامپ‌تصویری (CRT) مقایسه کرد. عمر نمایشگرهای پلاسما هم تقریباً‌ به 2 سال می‌رسد و این در حالی است که با ورود نمایشگرهای پلاسما، انقلابی در صنعت تلویزیون و مانیتورها بوجود آمد.

عملکرد ال‌سی‌دی با یک نمایشگر معمولی کاملاً‌ متفاوت است، ساختار نمایشگر‌های ال‌سی‌دی به این شکل است که یک ماده رسانا که شفاف هم هست روی یک سطح صاف شیشه‌ای قرار می‌گیرد و سپس یک لایه روی آن را می‌پوشاند.

پس از آن، دومین لایه‌رسانا روی لایه‌های دیگر قرار می‌گیرد. وقتی نمایشگر ال‌سی‌دی روشن می‌شود، بین 2 لایه رسانا یک میدان الکتریکی ایجاد می‌شود و تصویر نورانی شده و می‌توانیم یک تصویر بسیار شفاف ببینیم.

نمایشگرهای ال‌سی‌دی برخلاف نمایشگرهای معمولی به منبع نور نیازی ندارند یعنی در تلویزیون ال‌سی‌دی، لامپ تصویر وجود ندارد که نور تولید کند. ضمن این که محدودیت زاویه دید در آنها بسیار کمتر است و اگر اطراف تلویزیون ال‌سی‌دی هم قرار گرفته باشید، می‌توانید تصویر خوبی را مشاهده کنید.

ال‌سی‌دی مصرف برق بسیار کمتری نسبت به تلویزیون‌های معمولی دارد و دقت تصویر بهتری را ارائه می‌دهد. همچنین تصاویر متحرک با کیفیت بالاتری روی این نمایشگرها به نمایش در می‌آیند. چون با توجه به ساختار ویژه‌ای که این نمایشگرها دارند، سرعت واکنش تصاویر در آنها بسیار بالاست.

از سوی دیگر می‌توان گفت مهمترین مزیت ال‌سی‌دی نسبت به لامپ‌تصویر، عدم تولید و انتشار اشعه است که از آسیب رساندن به چشم جلوگیری می‌کند.

بزرگترین مشکل نمایشگرهای ال‌سی‌دی عمر کوتاه آنهاست که در حدود 16 هزار ساعت است. در صورتی که عمر نمایشگرهای معمولی به 30 هزار ساعت می‌رسد.

محققان در حال حاضر روی مواد جایگزین برای افزایش طول عمر این نمایشگرها کار می‌کنند و قرار است در سال 2008 شاهد تولید انبوه نمایشگرهای ال‌سی‌دی با فناوری پلیمر باشیم که شفافیت، قدرت تصویر و عمر بیشتری نسبت به تلویزیون‌های ال‌سی‌دی کنونی دارد.

ضمن این که در سال 2006 نسل هفتم نمایشگرهای ال‌سی‌دی وارد بازار شد که مهم‌ترین ویژگی آن علاوه بر شفافیت، 82 اینچی بودن بود.

پلاسما هم تقریباً شبیه ال‌سی‌دی است و فقط عملکرد آن متفاوت است. نمایشگرهای پلاسما با استفاده از حداکثر سلول‌های تصویر (پیکسل) می‌تواند تصویری واضح‌تر و شفاف‌تر ایجاد کند و از 2 لایه شیشه‌ای تشکیل شده که بین این دو لایه، پلاسما* تزریق می‌شود که موجب ایجاد ولتاژ زیاد و تولید اشعه ماورای بنفش می‌شود که همین اشعه باعث روشنایی و نمایش تصویری با کیفیت عالی می‌شود.

مهم‌ترین مزایای نمایشگر پلاسما نسبت به دیگر نمایشگرها این است که روشنایی صفحه توسط نمایشگر کنترل می‌شود تا چشم بیننده خسته نشود. همچنین زاویه دید 180 درجه‌ای ایجاد می‌کند که می‌توان تصویر را از همه طرف به طور کامل مشاهده کرد. جالب این که روشنایی تصویر به طور اتوماتیک با روشنایی محیط تطابق پیدا می‌کند و در صورتی که در محیطی تاریک از آن استفاده کنید، به طور خودکار تصاویر را روشن‌تر برای شما به نمایش می‌گذارد.

با توجه به ضخامت اندک این نمایشگرها، قابلیت نصب در بهترین و مناسب‌ترین موقعیت‌ها را دارند و حتی می‌توانید یک نمایشگر پلاسما را روی سقف اتاق قرار داده و در حالی که روی تختخواب استراحت می‌کنید، فیلم مورد علاقه‌تان را ببینید. اما در عوض پلاسما بسیار گران‌تر است.

زندگی دیجیتال

نکته مهم این است که اگر محتویات برنامه‌های تلویویزنی دیجیتالی نباشد، خریدن تلویزیون دیجیتال فقط دور ریختن پول است و این همان نکته‌ای است که در کشور ایران وجود دارند.

چون امواج دیجیتالی نیستند و برنامه‌ها براساس سیستم تلویزیون‌های کابلی تهیه می‌شوند، در حالی که در کشورهای پیشرفته، سیستم ارسال تصاویر دیجیتالی است.

به‌هرحال، صنعت سیستم‌های تلویزیونی و ویدیویی در حال HDشدن است! بنابراین خرید این نوع نمایشگر‌ها برای افرادی که به پیشرفت تکنولوژی اهمیت می‌دهند، مفید است.

با این‌حال در عصر جدید علم و تکنولوژی، زندگی بدون تلویزیون‌های دیجیتالی بی‌معنی خواهد بود. تلویزیون‌های HD نقطه اوج و قله پیروزی در صنعت تلویزیون است و نداشتن این تلویزیون‌ها در عصر جدید تکنولوژی، مانند این است که شما هنوز از تلویزیون‌های سیاه و سفید استفاده می‌کنید. با دقت راجع‌به این مسأله فکر کنید!

نویسنده: مهدی صارمی فر

منبع:http://www.ayandehnegar.org/page1.php?news_id=3123

جهان فردا(۲)

با ادامة این روند، امکان خرید شرکت‌های کوچک غربی توسط شرکت‌های چینی سازندة تجهیزات مخابراتی، فراهم می‌شود که البته این امر تا حد زیادی به مسائل سیاسی و فرهنگی بستگی دارد. البته در اینصورت، هزینه‌های شرکت‌های چینی زیاد خواهد شد و حاشیة سود آنها کاهش خواهد یافت.
به نظر می‌رسد بهترین فرصت برای توسعة شرکت‌های سازندة تجهیزات مخابراتی، همگرایی فناوری‌ها و محصولات است؛ زیرا همة این شرکت‌ها برای رسیدن به سطح درآمدی مطلوب با یکدیگر در رقابت هستند؛ به عنوان مثال، شرکت موتورولا در زمینة فروش محصولات به بنگاه‌های بزرگ و تجهیزات باند وسیع ثابت ، موفقیت زیادی داشته است؛ اما در بخش ارتباطات سیار، کم‌رنگ ظاهر شده است؛ بنابراین، این شرکت برای همگرا شدن، نیاز دارد که بخش تلفن همراه خود را نیز تقویت کند. یا شرکت اریکسون که در بخش ارتباطات سیار برتری قابل‌ توجهی ‌دارد، ولی در بخش ارتباطات ثابت بسیار کم‌فعالیت بوده است‌؛ این شرکت نیز برای توسعة بیشتر، باید به تقویت بخش ثابت خود، چه از دیدگاه شرکت‌های مخابراتی و چه در زمینة IP بپردازد. بنابراین سازندگان تجهیزات مخابراتی، برای توسعه و گسترش همه‌جانبه در بازارهای مختلف، باید در تمام بخش‌های مخابراتی همگرا شوند.

به نظر می‌رسد دو شرکت برتر، یعنی اریکسون و نوکیا-زیمنس بتوانند در کوتاه‌مدت، وضعیت بی‌خطری داشته باشند. مرحلة بعد در جهت توسعة این شرکت‌ها طی سال‌های آینده، تمرکز بر عرضة خدمات نرم‌افزاری است که انتظار می‌رود بیشترین میزان درآمد این شرکت‌ها، از بهبود امکانات نرم‌افزاری حاصل گردد. اپراتورها برای خدمات مبتنی بر فناوری HSPA به طور حتم از وجود شرکت‌های تأمین‌کنندة محصولات فعلی خود بهره خواهند برد.
در کنار ادغام شرکت‌های "آلکاتل، لوسنت و Nortel" و شرکت‌های "نوکیا و زیمنس"، رویداد مهم دیگری که ممکن است در مدت زمان کوتاهی اتفاق افتد، این است که شرکت اریکسون می‌تواند سهم قابل توجهی از بازار تجهیزات سیار را به‌دست آورد؛ زیرا این شرکت از خط تولید باثبات و قدرتمندی بهره‌مند است و همچنان می‌تواند به دور از چالش‌های ناشی از ادغام شرکت‌ها، بر بازار عرضة محصولات سیار، کنترل و تمرکز داشته باشد.

نیک لین ، کارشناس ارشد در امور کاربردها و ارایه محتوا در ارتباطات سیار
امضای قرارداد همکاری میان دو شرکت ودافون و Sky که به موجب آن، عرضة سرویس Mobile-TV آغاز شد، مهمترین رویداد سال 2006 بود؛ بر طبق این قرارداد، شرکت‌ Sky به پخش برنامه کانال‌های ماهواره‌ای برای مشترکان تلفن همراه ودافون اقدام می‌کند. البته عرضة این سرویس هنوز به مرحلة سودآوری نرسیده است.
اما این پرسش همچنان باقی است که آیا عرضة خدمات محتوایی بر روی تلفن همراه می‌تواند سهم عمده‌ای از بازار را به خود اختصاص دهد؟ در سال 2007، شاهد خواهیم بود که اپراتورهای بیشتری، این خدمات جدید را به مشترکان خود عرضه خواهند کرد و به آنها در مورد استفاده از خدمات فعلی مانند نرم‌افزارهای بازی، موسیقی و برنامه‌های تلویزیونی، آموزش‌های لازم را نیز ارائه خواهند داد. به تدریج اپراتورها، معرفی مفاهیم جدیدی چون جستجو و محتوا به همراه تبلیغات را آغاز خواهند کرد. در سال 2007، همزمان با امضای قراردادهای تجاری، روند مفاهیم جدید نیز آغاز می‌شود.
اما این موضوع نیز با نگرانی‌های خاص خود همراه است؛ زیرا زمانی شبکة پرسرعت HSPA در دسترس کاربران قرار می‌گیرد که کاربران تجربه کافی برای استفاده از این امکانات را ندارند؛ بنابراین، اپراتورها باید تجربة آنان را در استفاده از این خدمات محتوایی، تا حد زیادی افزایش دهند و تا آن زمان، انتظارات درآمدی خود را در حد پایینی نگه‌ دارند.

در سال 2007، استفاده از آگهی‌های بازرگانی به عنوان وسیله‌ای برای تأمین بودجة خدمات محتوایی، گسترش خواهد یافت؛ در واقع برای عرضة بیشتر این خدمات، آگهی‌های بازرگانی بسیار مؤثر خواهد بود.
طی یک تحقیق و بررسی که از دوهزار استفاده‌کننده خدمات محتوایی در انگلستان به‌ عمل آمد، مشخص شد که 56درصد از این کاربران، از وجود ارایه سرویس Mobile-TV آگاه بودند و حدود 5درصد نیز، از موبایل خود برای دیدن برنامه‌های تلویزیونی استفاده می‌کنند که این رقم بسیار در خور توجه است.
اما در حدود 63درصد از پاسخ‌دهندگان به این نظرسنجی، تمایلی برای استفاده از سرویس Mobile-TV نداشتند. 15درصد نیز علاقه‌مند به‌کارگیری این سرویس بودند؛ اما اعلام کردند که توان پرداخت هزینه‌های آن را ندارند. این بررسی نشان می‌دهد که فقط 20درصد از کاربران خدمات محتوایی در انگلستان، برای استفاده از سرویس Mobile-TV آمادگی دارند و فقط یک‌درصد از این میزان، در ازای دسترسی به این خدمات آماده پرداخت ماهانه مبلغ 10 پوند هستند. با توجه به این موارد، اگر بخواهیم سرویس MobileTV را به طور رایگان در اختیار مشترکان انگلیسی قرار دهیم فقط 37درصد از کل مشترکان، جذب بازار این سرویس خواهند شد؛ اما اگر برای عرضة این سرویس مبلغی کمتر از 10 پوند مطالبه کنیم، تعداد مصرف‌کنندگان به 22درصد می‌رسد؛ ولی با مطالبة یک مبلغ 10پوندی، این تعداد به حدود یک‌درصد خواهد رسید. اینجاست که به نقش مؤثر آگهی‌های بازرگانی در کاهش هزینه ارایه خدمات محتوایی پی می‌بریم.

دیوید مک‌کوین ،کارشناس ارشد در امور گوشی‌‌های تلفن همراه و فناوری‌های مرتبط
بازار مخابراتی در سال 2006، دوقطبی بود؛ زیرا از یک سو، تولید و عرضة مداوم تجهیزات ارزان‌قیمت به بازارهای درحال‌توسعه، برای سازندگان این تجهیزات بسیار وقت‌گیر بود؛ از طرف دیگر، فراهم‌کردن گوشی‌های مجهز به امکانات دریافت برنامه‌های تلویزیونی با رشد قابل توجهی همراه بوده است.
اگر چه رشد تولید گوشی‌های ارزان قیمت در سال 2007 ادامه خواهد داشت، اما تأکید اصلی بر تولید گوشی‌های مناسب برای نسل سوم خواهد بود. همچنین در سال 2007، عرضة گوشی‌‌های نسل سوم در بسیاری از بازارهای پیشرفته با استقبال فراوان روبرو خواهد شد.
در بخش گوشی‌های پیشرفته و گران قیمت، ورود فناوری HSDPA را پیش‌بینی می‌کنیم. شرکت نوکیا اعلام کرده است که 50درصد از گوشی‌های پیشترفتة این شرکت، در آیندة نزدیک به فناوری‌های HSDPA و WiFi مجهز خواهند شد.

در سال 2007، فناوری HSDPA فقط منحصر بر لپ‌‌تاپ‌ها نخواهد بود؛ بلکه این فناوری در سایر تجهیزات مخابراتی نیز به‌کار برده خواهد شد. البته در حال حاضر، گوشی‌های مجهز به این فناوری در دسترس است و در این زمینه، شرکت‌های تولید‌کنندة کره‌ای، از رقبای خود پیشی گرفته‌اند.
در سال 2007، سهم عمدة بازار مخابراتی، به جای ترمینال‌های پیشرفته، به تجهیزات نسل سوم اختصاص خواهد یافت و شرکت‌های تولید‌کنندة چینی، مانند هواوی و ZTE، با مشارکت چند اپراتور اروپایی در این زمینه پیش‌قدم خواهند بود.
شرکت‌های پیشرو در بازار سال 2006، توانسته‌اند موقعیت خود را تثبیت و تقویت کنند. در سال 2006، 85درصد از کل گوشی‌های فروخته‌شده در بازار، متعلق به 6 بازیگر اصلی این عرصه بوده است که عبارتند از: نوکیا، موتورولا، سامسونگ، اریکسون، LG و BenQ. در سال 2007، نسبت فروش گوشی‌های موبایل شرکت‌های مذکور به غیر از BenQ، مشابه سال 2006 خواهد بود.
شرکت‌های مذکور، در سال 2006، به پیشرفتهای زیادی دست‌یافته‌اند که از میان آنها، شرکت موتورولا با عرضة موفقیت‌آمیز گوشی‌های Razr، درآمد فراوانی را کسب کرد. این شرکت تا کنون 50میلیون گوشی Razr را به بازار عرضه کرده است که این رقم بسیار قابل توجه است. اما اگر موتورولا نتواند محصول دیگری را تولید کند که با استقبال مشابه گوشی Razr روبرو شود، با مشکل مواجه خواهد شد.
در سال 2007، جایگاه برخی از این 5 شرکت‌ برتر، دست به دست خواهد شد و سهم بازار سونی-اریکسون نسبت به سایر شرکت‌ها بیشتر خواهد بود. نام این شرکت از برندهایی چون ‌سونی تشکیل شده است که در محصولاتی از قبیل واکمن بسیار موفق عمل کرده است و احتمالاً این موفقیت در زمینة دوربین‌های Cybershot نیز تکرار خواهد شد. هم‌اکنون، شرکت سونی- اریکسون در ژاپن، در حال ارایه تلفن‌های تلویزیون‌دار Bravia است. (Bravia، برند تلویزیون‌های LCD پیشرفته سونی است.)
در سال 2007، نسل جدید تلفن‌های مجهز به WCDMA رواج خواهد یافت؛ به‌طوریکه گوشی‌های تلفن همراه مجهز به این فناوری، غلبه بیشتری بر بازار خواهند داشت.

دوین کفیلوتو ، کارشناس ارشد مسائل مربوط به ظهور بازارهای مخابراتی جدید
در سال 2006، یکپارچه‌سازی در بعضی از بخش‌های مخابرات، مهمترین عاملی بود که این بازارها را به سمت توسعه و پیشترفت سوق داد. اغلب بازارهای منطقه‌ای در اختیار اپراتورهای منطقه‌ای،‌ که از تجربة بسیار خوبی در این مناطق بهره‌مند هستند، بوده است. البته این بدان معنا نیست که اپراتورهای غربی برای فعالیت در بازارهای این مناطق مناسب نبوده‌اند یا نیستند؛ بلکه اگر به طرح‌ها و برنامه‌های مربوط به گسترش رشد این بازارها توجه کنیم، درمی‌یابیم که اغلب این طرح‌ها به سمت اروپای شرقی منتقل شده‌اند.
با آغاز سال 2007، بازارهای بسیار کمی برای یکپارچه‌سازی وجود خواهد داشت؛ با وجود این، روند یکپارچه‌سازی ادامه‌ خواهد یافت؛ اما این روند در مقیاس وسیعی که در سال 2006 با آن روبرو بودیم، انجام نخواهد شد. در این سال، خصوصی‌سازی فقط در بعضی از اپراتورهای دولتی مبتنی بر ساختار PTT انجام خواهد شد و همزمان با خصوصی‌ شدن این اپراتورها، سرمایه‌گذاری اپراتورهای خارجی در این بخش نیز افزایش خواهد یافت.

شرکتهای نظیر MTN که بسیار خوب عمل کرده‌اند و اپراتور‌هایی همانند MTC و Orascom، در خلیج فارس سرمایه‌گذاری‌های سودآورتری انجام داده‌اند.
در سال 2007، تعداد قراردادهای خدمات مدیریت‌شده افزایش می‌یابد. هم‌اکنون بازار این خدمات در مناطق روستایی رشد قابل توجهی دارد. اپراتورهای باید از این فرصت استفاده کنند و شبکه‌های خود را در این مناطق توسعه دهند و با وجود کاهش درآمد خدمات صوتی، هزینة این خدمات را نیز تا حد امکان کاهش دهند.
در مورد گوشی‌های تلفن همراه نیز باید گفت که برنامة سازمان GSMA در زمینه تولید گوشی‌های کم‌هزینه و ترویج ان در برخی بازارها به نتیجه رسیده است و از این پس، روابط حاکم بر بازار، تعیین‌کنندة ادامة این روند خواهد بود. به‌طوریکه سازندگانی که در این طرح شرکت نکرده‌اند نیز می‌توانند محصولات خود را در این بازارها عرضه کنند.
در سال 2007، عرضة خدمات صوتی همچنان محور اصلی خدمات مخابراتی خواهد بود و بازار خدمات دیتا رشد چندانی نخواهد یافت. اگر چه در حال حاضر، اغلب اپراتورها به عرضة خدمات 3G و GPRS روی آورده‌اند، اما خدمات دیتا فقط در حد ارائة سرویس SMS و خدمات ارزش‌افزودة ساده مبتنی بر آن ادامه می‌یابد.

امیدواریم در سال 2007، شاهد افزایش رقابت در بازار مخابراتی باشیم؛ چراکه در بسیاری از بازارهای مخابراتی فقط دو اپراتور وجود دارد. در بازارهای کشورهای آفریقایی، تاکنون هیچکدام از اپراتورها، استراتژی‌های خاصی را در مورد نوآوری در تعرفه‌بندی خدمات به کار نبرده‌اند؛ ما امیدواریم در سال 2007، با افزایش سطح رقابت در این بازارها، شاهد تغییر این وضعیت باشیم.

مترجم: مهدیه قربانی

منبع:http://www.ayandehnegar.org/page1.php?news_id=3234

جهان فردا (۱)

کارشناسان ارشد مخابرات از سال 2007 می‌گویند
-
آنچه در ادامه می‌خوانید، نتایج گفت‌وگوی شرکت MCI (زیرمجموعه مؤسسه Informa) با چند تن از کارشناسان برجسته مؤسسه Informa است که در مورد رویدادها و پیش‌بینی‌های مهم مخابراتی سال 2007 انجام شده است. این مطلب در عین حال که به روندهای سال جدید اشاره می‌کند، رویدادهای پیشین مخابرات جهانی را نیز بررسی می‌کند.


در سال 2006، رشد صنعت مخابرات بسیار چشمگیر بوده است؛ به‌ طوری که پیشرفت‌های فراوان این صنعت را می‌توان در اغلب تیترها و عناوین مهم رسانه‌های خبری این سال مشاهده کرد. در اواسط سال 2006، شبکه GSM حدود 2میلیارد مشترک داشت که در پایان سال، حدود 200میلیون مشترک دیگر نیز به این تعداد اضافه شد. اما به طور کلی، گسترش یک یا چند فناوری خاص در صنعت مخابرات، موجب یکنواخت شدن روند عرضه خدمات و محصولات وابسته به آن فناوری خواهد شد که این مسأله می‌تواند رشد و توسعه صنعت مخابرات را با تهدید مواجه کند.

برخلاف سال‌های گذشته که کارآیی و عملکرد اپراتورها در کانون توجه قرار داشت، در سال 2006، عملکرد سازندگان و فروشندگان تجهیزات مخابراتی، توجه همگان را به خود معطوف کرد. موضوع ادغام این شرکت‌ها، در سال‌های گذشته نیز مطرح بوده است، اما این رویداد در سال 2006، به وقوع پیوست.

سال 2006، سال ادغام‌ها
در این سال چندین شرکت مخابراتی مهم، با هم ادغام شدند؛ از آن جمله می‌توان به شرکت نوکیا اشاره کرد که شبکه‌های نه‌ چندان کارامد شرکت زیمنس را خریداری کرد؛ البته تاکنون فقط نام این دو شرکت با هم ادغام شده است. شرکت آلکاتل نیز، قبل از آنکه موفق به در اختیار گرفتن فناوری UMTS شرکت Nortel شود، با شرکت لوسنت ادغام شد.

این اقدامات حاکی از آن بود که سازندگان و فروشندگان تجهیزات مخابراتی نتوانسته‌اند به فشارهای مالی شدیدی که از سوی مشتریان به آنها وارد شده بود، واکنش مناسب نشان دهند و در نتیجه، میانگین درآمد ناشی از هر کاربر در هر شرکت، تدریجاً کاهش یافته است. از سوی دیگر، عملکرد موفقیت‌آمیز شرکت چینی هواوی نیز، مشکل شرکت‌های غربی را دوچندان کرده بود.

افزایش عرضه خدمات چندگانه در میان اپراتورها نیز روند ادغام شرکت‌های سازنده تجهیزات مخابراتی را تحت تأثیر قرارداد و این دقیقاً زمانی بود که این شرکت‌ها، برای از بین بردن شکاف ایجاد شده در روند عرضه محصولات خود تلاش می‌کردند. در حقیقت، در سال 2006 بود که اپراتورها برای تثبیت موقعیت خود در عرضه خدمات چهارگانه (صدا، تصویر، دیتا و تلویزیون)، وارد عمل شدند. برای مثال، اپراتورFrance Telecom ، با تغییر نام همه خدمات خود به Orange به عرضه خدمات چهارگانه روی آورد و شرکت NTL نیز با خریداری شرکت Virgin، علاقه خود را به عرضه خدمات چهارگانه نشان داد.

هرساله‌، شاهد هستیم که اپراتورها برای کسب درآمدهای جدید و قابل اطمینان، به عرضه خدمات جدید می‌پردازند. در این میان، در پی انتقاد شدید یکی از مأموران کمیته ISVR به درآمدهای بسیار زیاد رومینگ اپراتورها در اروپا، لزوم تحقیق و بررسی فوری در این زمینه، دوچندان شد؛ در نتیجه، میان اپراتورهای شبکه GSMA و این کمیته، مناقشه لفظی طولانی‌ای درگرفت.

در سال 2006، نخستین عرضه تجاری خدمات تلویزیونی به روی تلفن همراه نیز آغاز شد که که می‌توانست انتظارات کاربران را که با نزدیک شدن به پایان سال افزایش می‌یافت، پاسخ دهد. در انگلستان، شرکت ودافون با شرکت Sky که ازکانال‌های ماهواره‌ای متعلق Rupert Mardoch به کاربران خود خدمات ارائه می‌کرد، قرارداد همکاری امضا کرد. کارشناسان اظهار داشته‌اند که کاربران خدمات محتوایی این شرکت، که برای دسترسی به این خدمات ماهانه مبلغ 10 پوند می‌پردازند، به طور متوسط فقط 10 دقیقه در هر ماه از برنامه‌های این کانال‌ها استفاده می‌کنند؛ یعنی به ازای هر دقیقه، 1 پوند پرداخت می‌کنند که به عقیده کارشناسان، نمی‌توانند در درازمدت از عهده پرداخت چنین هزینه‌ای برآیند.

در آمریکا نیز، شرکت Verison با شرکت YouTube یک قرارداد همکاری امضا کرده است؛ YouTube یک سایت ویدئویی آنلاین است که امکان ارسال تصاویر ویدیویی شخصی را برای کاربران فراهم می‌کند. در واقع، این‌گونه تصاویر، نقش پشتیبان را برای Mobile-TV ایفا می‌کنند. در ابتدا به نظر می‌رسید که این روند یک مدل تجاری ایده‌آل باشد، اما گزارش‌ها حاکی از آن است که این مدل تاکنون آنطور که پیش‌بینی می‌شد، سودآور نبوده است.

هزینه‌های عرضه این خدمات بسیار قابل توجه است؛ علاوه بر آن، در بعضی موارد، فقط 20درصد از فیلم‌های ارسالی، مناسبِ پخش بوده‌اند و بقیة آنها، یا کیفیت‌شان بسیار پایینی بوده است یا جزو برنامه‌های مستهجن و غیر‌اخلاقی محسوب ‌شده‌اند. مسلماً عرضه خدمات سودآورتر، به شبکه‌های پرسرعت‌تری نیاز دارد؛ در نتیجه در سال 2006، بهبود شبکه‌های مبتنی بر GSM و CDMA به اوج خود رسید. طرفداران فناوری Wimax نیز برای گسترش این فناوری، رقابت خود با شبکه‌های GSM و CDMA را تشدید کردند؛ به‌طوریکه توسعه روزافزون Wimax سیار، برای این دو شبکه یک تهدید محسوب می‌شد.

اپراتورها در پاسخ به این روند، طرح 3GLTE را مطرح کردند؛ حتی یک کانون تفکر چینی نیز پا را فراتر نهاده و پیش‌بینی کرده است که بزرگ‌ترین بازار مخابراتی جهان (چین)، نسل سوم را پشت‌سر خواهد گذاشت و به سمت گسترش نسل چهارم پیش خواهد رفت. گزارش اپراتورها مبنی بر استقبال فزاینده از فناوری WCDMA در سال 2006، ممکن است تا حدی گمراه‌کننده باشد؛ بسیاری از تلفن‌های پیشرفته که در بازارهای توسعه‌یافته کنونی در دسترس هستند، از قابلیت ارائه خدمات نسل سوم برخوردار هستند.

تعداد قابل توجهی از این گوشی‌ها که هم‌اکنون در بازار وجود دارد، یا به درخواست خود مشترکان عرضه شده است یا اینکه به عنوان وسیله‌ای در جهت بهبود امکانات در دسترس قرار گرفته است و این بدان معنا نیست که کاربران از تمام مزایای خدمات پیشرفته‌ای که این گوشی‌های جدید فراهم می‌کنند بهره‌مند می‌شوند. سال2006، از نظر توسعة فناوری‌های جدید، سال بسیار پرباری بود. در این سال سرمایه‌گذاری‌های زیادی در بخش مخابرات انجام شد و از تمام فناوری‌ها، استراتژی‌ها و خدمات گوناگون استفاده شد که البته تمام این اقدامات با هدف کسب درآمد بیشتر در سال 2007، صورت گرفته است.

اما پیامد این اقدامات چه خواهد بود؟ آیا عرضه سرویس Mobile-TV در بازارهای اشباع‌شده کنونی، با موفقیت همراه خواهد بود؟ آیا شرکت‌های جدید تازه‌‌ادغام‌شده می‌توانند با کاهش هزینه‌های خود، پاسخگوی تقاضاهای روزافزون مشتریان اپراتور خود باشند؟ شرکت MCI، به منظور پاسخ به سوالات مطرح‌شده در زمینه صنعت مخابرات در سال 2007 و بررسی نقاط روشن و مهم این سال، نظر چند تن از کارشناسان خبره Informa را جویا شده است.

مایک رابرتز ، کارشناس ‌ارشد در امور فناوری و زیرساخت‌های مخابراتی در سال 2006، چندین توافق‌نامه تجاری مهم، میان شرکت‌های بزرگ مخابراتی امضا شد و همانطور که پیش‌بینی می‌شد، ادغام دو شرکت بزرگ نوکیا و زیمنس با یکدیگر شروع شده است. شرکت‌های آلکاتل و لوسنت نیز دو شرکت بزرگ دیگر بودند که با یکدیگر ادغام شدند و اکنون، شبکه UMTS شرکت Nortel را نیز در اختیار دارند.
ادغام شرکت‌های آلکاتل، لوسنت و Nortel، یکی از چالش‌های مهمی را که هر شرکت تازه‌ادغام‌شدة مخابراتی با آن مواجه می‌شود، نشان داد؛ این چالش از تطبیق‌ناپذیری و هم‌تراز نبودن خدمات و محصولات متنوع شرکت‌های ادغام‌شده ناشی می‌شود که باید در قالب یک شرکت واحد، که همزمان از فناوری‌های مختلفی چون UMTS و WCDMA استفاده می‌کند، عرضه شوند. قطعاً یک شرکت تازه‌تأسیس‌شده، برای کاهش هزینه‌های جاری خود ناچار است که یا محصولات را با هم ادغام کند یا یکی از آنها را حذف کند؛ این تصمیم باید به‌گونه‌ای اتخاذ شود که تعداد زیادی از مشتریان را از دست ندهند.

در سال 2007، شرکت موتورولا نیز با تغییرات زیادی مواجه خواهد بود. این شرکت با در اختیار گرفتن بخش CDMA شرکت Nortel، با مشکلاتی مواجه خواهد بود که به نظر نمی‌رسد بتواند از پس حل آنها برآید. پیش از این، شرکت موتورولا با شرکت هواوی همکاری می کرد که اگر این همکاری به دلایل سیاسی نبود، منطقی بود که موتورولا شبکه‌های خود را برای سرمایه‌گذاری مشترک در معرض فروش قرار می‌داد؛ اما با شرایط فعلی، به نظر نمی‌رسد که شرکت هواوی نیز برای این همکاری آمادگی لازم را داشته باشد.
هم‌اکنون، شرکت هواوی مرحله‌ رقابت بر اساس قیمت را پشت سر گذاشته است و برای بهبود کیفیت خدمات خود تلاش می‌کند؛ احتمالاً این روند در سال 2007 نیز ادامه خواهد یافت. به نظر می‌رسد روند توسعة بیشتر این شرکت، در آیندة نیز ادامه یابد. به طور حتم، این مسأله سبب می‌شود که شرکت‌های نه‌چندان‌پیشرفتة سازندة تجهیزات مخابراتی، تحت فشار مضاعف قرار گیرند.