فناوری‌هایی در حوزه پزشکی (قسمت دوم)
Second Sight
بازگشت قوه بینایی خبر خوبی است که باید آن را مدیون شرکت Second Sight Medical Products بدانیم. این شرکت که هسته اولیه آن از پروژه‌ای به نام Artificial Retina Project و توسط وزارت انرژی امریکا پایه‌گذاری شد، با کارگذاری یک تراشه ساده، ضایعات ناشی از جراحت‌های شبکیه را که به علت بیماری‌های مختلف به‌وجود می‌آیند، ترمیم می‌کند. تری بای‌لند با شنیدن این خبر که به دلیل ایجاد وضعیتی به نام Retinitis Pigmentosa به زودی بینایی خود را از دست خواهد داد، در هم شکست. او می‌گوید: «خانواده‌ام مرا در وضعیت بسیار بدی می‌دیدند و حتی نمی‌دانستند تا یک ساعت بعد من چه وضعیت روحی خواهم داشت.»
مدت
هفت سال طول کشید تا وی از وضعیتی که در آن مشکلاتی برای بینایی در نور کم
داشت، به وضعیت نابینایی کامل برسد، اما پس از طی یازده سال نابینایی کامل،
بای‌لند به‌عنوان ششمین داوطلب برای استفاده از تراشه‌ای که هنوز هم دوران
آزمایش را طی می‌کند، انتخاب شد. البته، هنوز این روش با یک راهکار
ایده‌آل فاصله زیادی دارد. بای‌لند با استفاده از این تراشه که از شانزده
ترمینال شبیه‌سازی تشکیل شده، تنها می‌تواند بین محیط‌های تاریک و روشن
تفاوت قائل شود. اما همین میزان شناسایی نیز دنیای جدیدی را در مقابل وی
گشوده است. برای بای‌لند تشخیص سایه پسر هجده ساله‌اش نقطه عطفی به شمار
می‌آید.
او
می‌گوید: «این برای نخستین بار بعد از پنج سالگی او بود که من چیزی را که
به موجودیت فیزیکی وی مربوط می‌شد، مشاهده می‌کردم. این میزان توانایی برای
یک فرد بینا بسیار ابتدایی و پیش پا افتاده محسوب می‌شود، اما برای یک فرد
نابینا مانند من، این‌که چیزی را بتوانم ببینم امری فوق‌العاده و
شگفت‌انگیز است.» در حال حاضر این
تراشه از یک دوربین مینیاتوری که روی یک عینک نصب شده استفاده می‌کند. این
دوربین با ثبت تصاویر، اطلاعات آنان را از طریق یک لینک بی‌سیم به دستگاهی
که روی کمربند فرد جای می‌گیرد، ارسال کرده و پس از پردازش اطلاعات، نتایج
به شبکیه مصنوعی که در داخل چشم بیمار نصب شده، ارسال می‌شود. با این‌کار
پالس‌هایی که مطابق الگوهای تعریف‌شده تولید می‌شوند، از طریق عصب‌های نوری
مخابره شده و به این ترتیب به فرد اجازه می‌دهند تا تغییر این الگوها را
که به واسطه جابه‌جایی از محیط‌های روشن به تاریک و برعکس صورت می‌گیرند،
احساس کند.
کنترل افکار
کنترل اشیا با استفاده از افکار فناوری نوینی است که به خودی خود نهایت آمال و آرزوهای افراد تنبل به شمار می‌آید. در سال‌های اخیر این فناوری در برخی‌حوزه‌های خاص مانند بازی‌های ویدیویی پیشرفت‌های چشم‌گیری را به‌دست آورده است که به‌عنوان مثال، می‌توان در این مورد به هدست‌های ویژه شرکت Emotive Epoc اشاره کرد. درعین‌حال، همین فناوری به‌زودی زندگی انسان‌هایی را که در حال دست و پنجه نرم‌کردن با مشکلات ناشی از محدودیت‌های حرکتی هستند، دچار تحول خواهدکرد.در سال 2007 دوتن از دانشجویان دانشگاه‌شیکاگو به نام مایکل کالاهان و توماس کلمن شرکت Ambient Corporation را بنا نهادند. این دو تحت لوای این شرکت یک فناوری حسی را به نام Audeo (برای کسب اطلاعات بیشتر به آدرس www.theaudeo.comمراجعه کنید) ابداع کردند. با استفاده از فناوری Audeo افرادی که در کنترل صندلی چرخدار با مشکلاتی مواجه هستند، خواهند توانست تنها با فکر کردن و بازسازی فرامین صوتی به کنترل ویلچیر خود اقدام کنند.
برای
این‌کار Audeo با استفاده از نوعی گردن‌بند، پالس‌های عصبی را که از جانب
مغز فرد ارسال می‌شوند، به یک جعبه صدا هدایت می‌کند. در این میان، نکته
ویژه‌ای جلب توجه می‌کند: همین فناوری همچنین می‌تواند یک سینتی‌سایزر
کلامی را نیز کنترل کند. این ایده
پیش از این موفق شده بود تا جایزه Lemelson را برای شرکت Ambient به ارمغان
آورد. همچنین مایکل کالاهان یکی از دو مؤسس این شرکت نیز جایزه دانشجوی
برتر سال 2007 را از جانب EE News دریافت کرد. علاوه بر این‌ها شرکت
Ambient نیز عنوان «برترین شرکت‌کوچک تجاری بخش Champaign County » را در
آن سال به دست آورد. این شرکت اعلام داشت، چنانچه هر کس فرد یا افرادی را
می‌شناسد که احتمالاً می‌توانند از منافع این فناوری بهره‌مند شوند، کافی
است با مراجعه به سایت www.theaudeo.com/try.php فرم مربوطه را تکمیل کنند تا با آن‌ها تماس گرفته شود.
منبع: ماهنامه شبکه
